Walter Postma is Kapper en Haarwerk-leverancier bij KapsalonRosa.nl, en geeft trainingen & showpresentaties aan collega-kappers in heel Nederland. Als hobby schrijft deze ondernemer (song)teksten voor Lyricle.nl.
In deze column schrijft hij over zaken uit het dagelijks leven, bespiegelingen op de actualiteit en geeft af en toe vrijblijvende adviezen…
Wijsneus …
Als stukjesschrijver ben je vaak bezig met het kijken naar dagelijkse zaken die te maken hebben met werk, privé, relaties etc. om er uiteindelijk een pakkende en leerzame blog over te schrijven waarvan je denkt dat anderen het willen lezen of er iets aan hebben.
Gezeten achter het toetsenbord lijkt het al gauw alsof de schrijver (“ik” , zei de gek ) een doorgewinterde zakenman is die écht zijn bedrijf op orde heeft.
Toch zie ik mijzelf als iemand die nog ontzettend veel te leren heeft en regelmatig mijn mening bij moet stellen.
Soms lees ik eerdere schrijfsels terug en bedenk me; “leuk geschreven, maar je komt wel een beetje als een wijsneus over, Postma”.
Kort, héél kort geleden …
In mijn tweede blog van dit jaar had ik óók weer zo`n wijze, leerzame opmerking waarmee ik mijn blog min of meer afsloot;
Voor zover mogelijk probeer ik altijd mensen lang aan mijn bedrijf te binden, enerzijds door een prettige sfeer in de salon te hebben, anderzijds door bv. de mogelijkheid tot persoonlijke en vaktechnische groei te bieden.
Dit kan een training zijn of meewerken bij een demo ‘on stage’ of ‘backstage’.
“Geld verzoet de arbeid”, zei mijn moeder altijd, “maar geld is niet altijd belangrijk!”
Deze opmerking maakte ik naar aanleiding van het feit dat steeds meer bedrijven er voor kiezen om nieuwe medewerkers te lokken met extraatjes zoals geld,auto etc.
Maar ik? Ik wist het beter, ik ging voor het bieden van belevenissen…..
Hoe het begon …
Zo`n anderhalf jaar terug raakte ik in korte tijd twee toppers van medewerkers kwijt; de één ging in een nieuwe plek als zelfstandige salon verder, de ander, mijn “rechterhand”, zei het vak vaarwel en besloot te gaan studeren.
Vervolgens ging ik op zoek naar nieuwe medewerkers, en zowaar , ik vond twee nieuwe , leuke jonge dames die enthousiast waren, dus…. Team weer compleet!
Schools …
De eerste periode dat de dames aan het werk waren observeerde ik hun werkzaamheden en probeerde ik mijn motto “…Soms is beleving een betere beloning dan geld …” meteen om te zetten in daden;
Ze gingen met het team mee uit eten toen we afscheid namen van hun voorgangers en aangezien ik bemerkte dat hun manier van knippen nogal “schools” was probeerde ik hen op korte termijn wat nieuwe inzichten te geven.
Cursus,training etc. …
Ze mochten mee doen met een 4-daagse training met knip- en kleurtechnieken, ze werden door mij persoonlijk getraind op gebied van producten en er was een krulkniptraining, alles om hen zich zo snel mogelijk comfortabel te laten voelen bij het verwachtingspatroon wat onze klanten van onze medewerkers hebben.
Gesprekken …
Na hen een periode tijd en ruimte gegeven te hebben om zich te ontwikkelen begon ik langzamerhand te sturen;
“waarom doe jij…”, “ik wil graag dat …” ,”onze werkwijze is…”
Kortom, ik ging meer van hen verwachten.
Ondertussen merkte ik wel dat een aantal klanten specifiek bij mij of één van de andere vaste medewerkers afspraken en de nieuwe dames oversloegen.
Mede op verzoek van de beide nieuwelingen gingen we in gesprek om te kijken waar verbetering haalbaar was…
Inhoud …
Het waren fijne gesprekken; er werd gesproken op inhoud, geen verwijten over en weer, maar een prettige dialoog.
Ik vertelde hen dat ik in sommige opzichten best wel wat steken had laten vallen omdat ik nogal bezig was met “overleven”;
De corona sluitingen hadden er nogal ingehakt en ik was voornamelijk bezig om te zorgen dat iedereen kreeg wat hen toekwam.
Op hun beurt gaven de dames aan dat ze her en der nog wel wat ondersteuning konden gebruiken en kwam de vraag of één van hun voorgangers niet een specifieke training kon komen geven.
Dát was te regelen !
Training …
Mijn voormalige “rechterhand” was gelijk bereid om dit op zich te nemen en kwam het team op een maandag wat simpele tips & tricks geven, wat een hele leuke manier was om bestaande kennis in het team te houden.
enthousiast…
Deze ex-collega werd kort nadien gevraagd of ze nog éénmaal en bruidsmake-up wilde doen bij een vriendin van mijn vrouw en ook daar was ze enthousiast over.
Nadien kwam ze me vragen of er ergens een mogelijkheid was om toch weer een aantal uurtjes in de salon te kunnen werken, want het was haar gebleken dat ze dit toch wel gemist had.
Ze wilde hoe dan ook haar studie af maken, maar kon het vak niet loslaten….
Zaterdag …
In overleg werd besloten dat ze op zaterdag weer aan de gang zou gaan en zo bracht ik dit ook naar het team;
Door deze samenwerking zouden ook de nieuwe dames zich kunnen ontwikkelen;
ik adviseerde hen goed te kijken naar de wijze van ontvangst, adviesgesprek, vaktechniek etc. zodat ze konden leren en uiteindelijk óók volledig geaccepteerd te worden door onze klanten, want…
er werd nog steeds niet veel specifiek naar hen gevraagd bij het maken van afspraken.
Oeps …
Op een gegeven moment had ik in korte tijd de beide dames afzonderlijk aan mijn bureau staan;
allebei zegden ze hun contract op; de ene dacht elders beter op haar plek te zijn (en ging meer verdienen , zo bleek later) de ander miste het teamgevoel (en ging ook in positie/salaris omhoog)…
Oeps…. Ik met mijn grote waffel….
Sukkel …
Daar zat ik, met mijn mooie verhaal over belevenissen die meer waard zijn dan geld. Na al mijn investeringen in belevenissen en ontwikkeling kreeg ik gewoon knetterhard de deksel op mijn neus.
Wat voelde ik me een sukkel !
Eind goed …
Er volgde een soort crisisoverleg met de resterende teamleden; hoe gingen we dit oplossen?
Al gauw kwam er een invulling van de opengevallen uren.
Één collega zou een dag extra gaan werken, en jawel , de andere , die nog maar net weer terug was op het nest , zou weer “gewoon” haar uren gaan draaien; die studie kon wel in deeltijd!
Het bleek dat zij juist vanwege de sfeer , de klanten en collegae liever vandaag dan morgen weer terug wilde naar haar oude positie, oftewel…
De belevenissen !!
(uiteindelijk heb ik haar nu wel een verbeterde positie gegeven; zekerheid voor alles)
Geloof in jezelf, volg jouw eigen route en stuur bij indien nodig
