Walter Postma is Kapper en Haarwerkleverancier bij KapsalonRosa.nl. Hij geeft trainingen & showpresentaties aan collega-kappers in heel Nederland. Als hobby schrijft Walter (song)teksten voor Lyricle.nl.
In zijn columns schrijft hij over zaken uit het dagelijks leven, bespiegelingen op de actualiteit en geeft af en toe vrijblijvende adviezen…
Wandelen
Ooit begonnen we een soort van wandelclubje; Na de maandagavond voetbaltraining gold dit op dinsdagavond als een soort uitlooptraining om de oude lijven in beweging te houden. Het clubje loopt, in wisselende samenstelling, tot op heden trouw een rondje
Naast het gezondheidsaspect kent dit ook een sociaal aspect. Na het voetbal is er vooral kleedkamerhumor, tijdens het wandelen heb je wat meer tijd om diepere gesprekken te voeren.
Staking
Tijdens één van de laatste wandelingen was er net een staking aan de gang bij de NS en mijn maatje was daar slecht over te spreken. Als uitbater van een stationsrestauratie had hij daar financieel veel last van. Hij gebruikte de wandeling dan ook om eens lekker zijn onvrede te uiten.
Telefoontje
Als werknemer was hij altijd trouw lid geweest van het FNV en had zijn lidmaatschap, nadat hij ondernemer geworden was, voortgezet vanuit de gedachte “samen sta je sterk”, maar nu…. Hij had hen maar eens gebeld en gevraagd of ze hem konden compenseren voor gemiste inkomsten. Het antwoord?
NEE
Natuurlijk voelde het FNV absoluut niet de behoefte om hem te compenseren. Sterker nog, het lag allemaal aan de NS, dus die moest hij maar bellen.
In eerste instantie hoorde hij het verhaal van de FNV-medewerker aan, maar toen men hem bleef doorverwijzen naar de NS had hij gevraagd of de NS opgeroepen had tot staking of dat dit uit de koker van het FNV kwam?
Schuld
“Het klopte dat FNV opgeroepen had tot staking, maar het was de schuld van de NS”, zo werd gezegd, dus daar moest hij compensatie vandaan halen.
Op dat moment, zo vertelde hij, ontplofte hij; Hoe haalde het FNV het in haar hoofd om nóg meer te vragen bij een werkgever die, aldus de cijfers, verlies leed? Waar in dit verhaal zat de logica volgens FNV?
Gevolg
De medewerker van het FNV bracht in dat de werknemers van NS loonsverhoging nodig hadden wegens de stijgende kosten levensonderhoud, waarop hij reageerde met; “en wat wordt het gevolg voor de rest van Nederland?” Daar had de medewerker niet echt een passend antwoord op
Lid blijven of…
Terwijl we doorwandelden blies hij lekker wat onvrede van zich af. Als sociaal denkend mens wilde hij toch zeker dat redelijkheid boven alles zou gaan. En van FNV vond hij het asociaal om alleen maar één kant van het verhaal te bekijken. Hij moest er nog eens over na denken of hij wel lid wilde blijven van een dergelijke organisatie.
Politiek
Aangezien wij allebei het beste voor het land willen, maar verschillen qua ideeën hoe dit voor elkaar te krijgen, hebben wij daar af en toe fijne gesprekken over. Hier was zijn mening ineens erg in mijn richting aan het komen.
Lachend opperde ik dat zijn politieke overtuiging nu misschien ook wel aan het wankelen werd gebracht. Meteen vroeg hij mij wat ik er dan van vond.
Cao
Ik vertelde hem dat ik recent een reactie gegeven had op het vastlopen van de Cao-onderhandelingen tussen ANKO en FNV, en dat mijn conclusie niet heel positief was waar het de FNV betrof. Wat mij betreft is FNV een commerciële club die zichzelf ten koste van de werknemers aan het werk houd.
Ratrace
Hij keek me vragend aan en vroeg wat ik bedoelde met de opmerking “commerciële club”, dus legde ik hem uit dat FNV vandaag voor de kappers bezig is met een paar procent loonsverhoging, omdat men klaagt dat de boodschappen zo duur zijn geworden.
Het gevolg is méér loonkosten voor werkgever, dus gaan de prijzen van een kappersbehandeling omhoog.
Morgen zijn ze bezig voor de winkelmedewerkers die klagen dat ze de kapper niet meer kunnen betalen. Dus hup, daar ook een paar procent loon bovenop. Gevolg? Boodschappen worden duurder.
Hiermee creëert men een financiële “Ratrace” waardoor het FNV aan diverse onderhandelingstafels blijft zitten waarbij het lijkt dat ze het juiste doen voor de medewerkers, maar in feite continu bezig zijn zichzelf aan het werk te houden, vandaar…commercieel!
Gelijk
Een krachtterm ontsnapte aan zijn mond. “Je hebt gelijk, ze vernachelen in feite hun leden en houden ze een soort van afhankelijk van de club”.
Ik kon alleen maar bevestigend knikken. “Dat heeft best grote gevolgen op lange termijn. Dat moet anders”, zei hij. En weer knikte ik, we waren het zelden zo eens.
…Alleen door gesprekstoon te veranderen
krijg je een ander gesprek….
Oplossing
“Wat zou jouw oplossing dan zijn? “, vroeg hij me vervolgens. Ik antwoordde dat, als FNV écht het beste met werknemers voorhad, ze in moesten zetten op ‘werken lonend maken’.
“Hoe dan?”, was, logisch, de volgende vraag.
Ik vertelde hem niet de wijsheid in pacht te hebben, maar er wél een idee over te hebben.
“Weet je hoeveel belasting je netto betaalt over jouw inkomen in de eerste schijf?” vroeg ik hem.
Hij schudde het hoofd.
“Ongeveer 19%. En weet je, wanneer je de eerste 1000 euro loon per maand – dus verkregen uit werk – onbelast zou laten, zou iedereen 190 euro méér te besteden hebben en hoeft niemand de prijzen aan te passen ten gevolge van loonstijging”.
“Dat kost de staat toch vreselijk veel geld?”, vroeg hij niet onterecht. ”En hoe dan met mensen met een uitkering?”
Ik begon te lachen. “Dat is de socialist in jou. Die wil alles en iedereen meenemen in het verhaal, maar luister. Wanneer werken lonender wordt gemaakt door deze maatregel, dan is dat een motivatie om te gaan werken. Degenen die een uitkering hebben, merken dat prijzen van boodschappen of diensten niet continu omhoog gaan. En wat betreft de kosten voor de staat, dan moeten ze maar wat meer geld bij de flink hogere inkomens weghalen. Die hebben uiteindelijk óók die 190 euro méér te besteden doordat ze in de eerste schijf minder gaan betalen. Dus compenseer je dat fors in de hoogste schijf.”
(a)Sociaal
“Dus eigenlijk zou een partij als FNV zich dáár dan toch beter hard voor kunnen maken?” vroeg hij me stomverbaasd.
“Dat zou je zeggen, maar ik denk niet dat ze dat gaan doen omdat ze dit verdienmodel al jarenlang volhouden”.
Hij zuchtte eens diep.
“Het is eigenlijk best wel asociaal dat deze denkwijze al jaren lang de onderhandelingen min of meer frustreert terwijl ze in algemene zin veel meer kunnen bereiken.”
“Hierin zijn ze dan weer niet commercieel,” lachte ik, “een écht commercieel bedrijf zou zichzelf allang aangepast hebben aan de nieuwe werkelijkheid!”
